ადამიანთა უფლებების ისტორიული მომიხილვა
ძვ.წ 539 წელს კიროს დიდის არმიამ, ძველი სპარსეთის პირველმა მეფემ, დაიპყრო ქალაქი ბაბილონი.
ადამიანთა უფლებები დროდადრო ვითარდებოდა.
შეიქმნა კონვენცია და დეკლარაცია, როგორებიცაა: ინგლისის თავისუფლებათა დიდი ქარტია
(1215 წ.) და უფლებათა ბილი(1689 წ.), საფრანგეთის ადამიანისა და მოქალაქის უფლებათა
დეკლარაცია (1789 წ.), ამერიკის შეერთებული შტატების კონსტიტუცია (1787 წ.) და უფლებათა
ბილი (1791 წ.).
საერთაშორისო საზოგადოება, გაერო და ევროსაბჭო
გაცილებით აქტიურად განხილავს ადამიანთა უფლებებს. ადამიანთა უფლებები და თავისუფლება
საერთაშორისო კონვენციაში არის გაწერილი. გაეროს 1948 წლის 10 დეკემებრს ადამიანის
უფლებათა საყოველთაო დეკლარაციით, ევროპის საბჭოს 1950 წლის 4 ნოემბრის კონვენციით
ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა დაცვის შესახებ, ევროპის საბჭოს 1961
წლის 26 თებერვლის ევროპის სოციალური ქარტიით; 1966 წლის 16 დეკემბერს მიღებული გაეროს
ორი პაქტით - “სამოქალაქო და პოლიტიკური უფლებების შესახებ” და “ეკონომიკური, სოციალური და კულტურული უფლებების” შესახებ.
ყველა დემოკრატიული და სამართლებრივი ქვეყნების
კოსტიტუციაში არის გაწერილი ადამიანის უფლებების აღიარებასა და უზრუნველყოფაზე.
